Winter streets

Orion Nebula / © Fanis Matsopoulos

The stars, escaping,
Evaporate in acrid mists.
The houses, rearing themselves higher,
Assemble among the clouds.
Night blows through me.
I am clear with its bitterness.
I tinkle along brick canyons
Like a crystal leaf.
Evelyn Scott [Winter Streets, 1920]
Με ευχαριστίες στην Ελένη

ο έρωτας πιο έντονος κοντά στον θάνατο

Enki Bilal

Δεν ένιωθαν πια ως φρεσκοερωτευμένοι, αντίθετα μ’ αυτό που ο καπετάνιος κι η Σενάιδα πίστευαν κι ακόμα λιγότερο ως όψιμοι εραστές. Ήταν σαν να είχαν περάσει πάνω από τον δύσκολο γολγοθά της συζυγικής ζωής κι είχαν φτάσει χωρίς άλλες περιπέτειες στο κέντρο του έρωτα. Περνούσαν σιωπηλά πέρα από τις παγίδες του πάθους, πέρα από τις άγριες κοροϊδίες των ψευδαισθήσεων και τους αντικαθρεφτισμούς των παθημάτων τους: πέρα από τον έρωτα. Γιατί είχαν ζήσει μαζί αρκετά για να καταλάβουν πως ο έρωτας είναι έρωτας σ’ οποιαδήποτε εποχή και σ’ οποιονδήποτε τόπο, αλλά γινόταν πιο έντονος όταν βρισκόταν κοντά στον θάνατο.

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες [Ο έρωτας στα χρόνα της χολέρας, 1985]
(Gabriel García Márquez, El amor en los tiempos del cólera) 

Υλαγιαλή

Flame Nebula / European Southern Observatory

Γλυκό μ' αστέρι του Βοριά,
τώρα που σβήνουνε τα φώτα,
πάρε μακριά μου τη βαριά σκιά,
και δωσ' μου ρότα...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Άβυσσος άγρυπνη που πάντα με καλεί,
και σέρνει εκεί, σέρνει εκεί πέρα την ψυχή μου,
Υλαγιαλή, υλαγιαλή,
λάμψε καλή σαν αστραπή χρυσού και ασήμου...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος [Υλαγιαλή της γέφυρας από τη συλλογή Λιμενάρχης Ευρίπου, 1993]

 

Κι αν αναρωτιέστε ποια ήταν η Υλαγιαλή:

https://diamantia-kai-skouria.blogspot.com/2016/02/blog-post.html 

Ορφέας Περίδης - Υλαγιαλή

Αγρύπνια

Νύχτα κατάλευκη / © I.A. Daglis

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως μια στάλα στοργή, 
σ΄ όσους διψάν για χίμαιρες γέρνεις
την κούπα σου που `ναι πάντα αδειανή.

Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη, 
βροχερή σαν Κυριακή, 
ξέρω γιατί, στ΄ αυτί που σπαράζει, 
χιμάς και γλείφεις σαν το σκυλί.

Δεν αγαπάς! Αφήνεις τους ψύλλους σου, 
τους ήχους που φτάνουν από μακριά, 
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο, 
που αλέθεις των εκλεκτών το "ωσαννά".

Αγρύπνια της κόλασης κήτος, 
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο, 
που `χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου [Αγρύπνια, 2002]

Frank Zappa

I think that if a person doesn't feel cynical then they're out of phase with the 20th century. Being cynical is the only way to deal with modern civilization, you can't just swallow it whole.

Frank Vincent Zappa - American composer of Greek, Arab, Italian and French descent, passed way on 4 December 1993, aged 52

Peaches en regalia

Καλαμιές

Καλαμιές, Στυμφαλία / © I.A. Daglis

Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα καλαμιές. Ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω. Μόνον έτσι όμως έμαθα να ξεχωρίζω τους πιο ανεπαίσθητους συριγμούς, ν’ ακριβολογώ μες στα μυστήρια.

Οδυσσέας Ελύτης [Ο Μικρός ναυτίλος, 1985]

Με ευχαριστίες στην ΕΛ