Domhnach na Fola - Bloody Sunday

 

    And the battle's just begun

    There's many lost, but tell me who has won?
    The trenches dug within our hearts
    And mothers, children, brothers, sisters
    Torn apart.

    Sunday, bloody Sunday.
    Sunday, bloody Sunday.

    U2 "Sunday Bloody Sunday"
 

Bloody Sunday (Irish: Domhnach na Fola) — sometimes called the Bogside Massacre — was an incident on 30 January 1972 in the Bogside area of Derry, Northern Ireland, in which twenty-six unarmed civil rights protesters and bystanders were shot by members of the British Army. The incident occurred during a Northern Ireland Civil Rights Association march; the soldiers involved were the First Battalion of the Parachute Regiment. Thirteen males, seven of whom were teenagers, died immediately or soon after, while the death of another man four and a half months later has been attributed to the injuries he received on that day. Two protesters were injured when they were run down by army vehicles. Five of those wounded were shot in the back.

Father Edward Daly waving a blood-stained white handkerchief while trying to escort the mortally wounded Jackie Duddy to safety.

Andrei Rublyov

Andrei Rublyov (Russian: Андре́й Рублёв, born in the 1360s, died January 29, 1430) is considered to be the greatest medieval Russian painter of Orthodox icons and frescoes.
The only work authenticated as entirely his is the icon of the Trinity, ca. 1410, currently in the Tretyakov Gallery, Moscow. It is based upon an earlier icon known as the "Hospitality of Abraham". Rublyov removed the figures of Abraham and Sarah from the scene, and through a subtle use of composition and symbolism changed the subject to focus on the Mystery of the Trinity.

In Rublyov's art, two traditions are combined: the highest asceticism and the classic harmony of Byzantine mannerism. The characters of his paintings are always peaceful and calm. After some time his art came to be perceived as the ideal of Church painting and of Orthodox iconography.
Andrei Rublyov was canonized a saint in 1988 by the Russian Orthodox Church. The church celebrates his feast day on January 29.
In 1966, Andrei Tarkovsky made his celebrated film "Andrei Rublyov" loosely based on the artist's life, which shows him as "a world-historic figure" and "Christianity as an axiom of Russia's historical identity" during a turbulent period in the history of Russia.

Ars longa, vita brevis

Χορός, Monterey Bay Aquarium / © I.A. Daglis

Ο βίος βραχύς,
η δε τέχνη μακρά,
ο δε καιρός οξύς ...
Ιπποκράτης [Αφορισμοί]

Ars longa,
vita brevis,
occasio praeceps ...
Hippocrates [Aphorisms]

Mars Red Rock

Cape St. Vincent, one of the many promontories that jut out from the walls of Victoria Crater 

 NASA/JPL/Cornell: False-color image captured by NASA's Mars Exploration Rover Opportunity

Canyon after canyon. They knew the land in a way that even Ann didn’t; every part of Mars interested her equally, so she could not have this focused knowledge of a single region, this way they had of reading it like a story, following its lead through the red rock to a patch of blackish sulfides, or the delicate cinnabar of mercury deposits.


Kim Stanley Robinson [Red Mars, 1993]

Χόιχενς στον Τιτάνα

Η κάψουλα Huygens στον Τιτάνα - στο βάθος ο Κρόνος με τα δαχτυλίδια του

© European Space Agency

Σαν σήμερα και πριν από πέντε χρόνια, η διαστημική κάψουλα Χόιχενς (Huygens) προσεδαφίζεται στον Τιτάνα, τον μυστηριώδη δορυφόρο του Κρόνου. Είναι η πιο απομακρυσμένη από τη Γη προσεδάφιση διαστημικού σκάφους που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Η κάθοδος μέσα στην πυκνή ατμόσφαιρα του Τιτάνα κράτησε δυόμιση ώρες και η άκατος συνέχισε να μεταδίδει μετρήσεις για σχεδόν μιάμιση ώρα από τη στιγμή μου προσεδαφίστηκε. Τα συμπεράσματα των ερευνητών μετά από πολύμηνη λεπτομερή ανάλυση των μετρήσεων: η ατμόσφαιρα του Τιτάνα παρουσιάζει εντυπωσιακές ομοιότητες, αλλά και εξίσου εντυπωσιακές διαφορές με την γήινη ατμόσφαιρα...


Ιωάννης Α. Δαγκλής [Πέντε χρόνια Τιτάνας, Γεωτρόπιο, Ιανουάριος 2010]

Φυγή

Στον αέρα / © I.A. Daglis

Οι ελευθερίες που υπάρχουν σήμερα, οι ευκολίες εκδρομής με το αυτοκίνητο ή και με το αεροπλάνο, χωρίς να το καταλαβαίνουμε φτωχαίνουν τον άνθρωπο και πλουταίνουν μόνον τους εμπόρους. Η ανάγκη της φυγής από τον εαυτό μας και τον τόπο μας, δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά ότι ο εαυτός μας βρίσκεται σε τέτοια ακαταστασία που τον αποφεύγουμε.

Γιάννης Τσαρούχης [ως στρουθίον μονάζον επί δώματος, 1987]

Για τα 100 και 1 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Τσαρούχη
Ο Γιάννης Τσαρούχης γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1910 στον Πειραιά, δηλαδή δυο μέρες μετά τον Νίκο Καββαδία, με τον οποίο ήταν συμμαθητής στο Δημοτικό.

Νίκος Καββαδίας - Kuro Siwo

Fisher-women, Wajima harbor, Noto-hanto (Japan) / © I.A. Daglis 1998

Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο.

Πέρ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου 'πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα

Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μες' το μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; "

Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κ' έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που 'χα με κούραση γυμνάσει.

Η λαμαρίνα! ...η λαμαρίνα όλα τα σβήνει.
Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζώνη
κι εσύ κοιτάς ακόμη πάνω απ΄το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.


Για τα 100 και 1 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Καββαδία
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στη μικρή ρωσική πόλη Νίκολσκι Ουσουρίσκι της περιοχής του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, από γονείς Κεφαλλονίτες, τον Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου.

Τί είναι το kuro siwo: https://en.wikipedia.org/wiki/Kuroshio_Current

Tin-Tin Birthday

The Adventures of Tintin (Les Aventures de Tintin) is a series of comic strips created by the Belgian artist Georges Rémi (1907–1983), who wrote under the pen name of Hergé. The series first appeared in French in Le Petit Vingtième, a children's supplement to the Belgian newspaper Le XXe Siècle on 10 January 1929.
The series is one of the most popular European comics of the 20th century, with translations published in more than 80 languages and more than 350 million copies of the books sold to date. Its popularity around the world has been attributed to its "universal appeal" and its ability to transcend "time, language and culture".

Fair Thoughts and Happy Hours

Fair thoughts and happy hours attend on you!
William Shakespeare [The Merchant of Venice, Scene IV]

Ο (ενοχλητικός) Ιωάννης και η εξουσία (ήτοι, ο γλεντζές Ηρώδης)

Ιωάννης / Ψηφιδωτό στο ναό της Αγίας Σοφίας, Κωνσταντινούπολη

Τα λόγια του Ιωάννη ενοχλούσαν τις διεφθαρμένες συνειδήσεις των Φαρισαίων καθώς και του τετράρχη της Γαλιλαίας Ηρώδη Αντύπα, που ο Ιωάννης τον έλεγχε για την παράνομη συμβίωσή του με τη σύζυγο τού (εν ζωή) αδελφού του Ηρώδη Φιλίππου (και ανηψιά και των δυο τους) την Ηρωδιάδα. Καθώς ο Ηρώδης ήταν η εξουσία και ο Ιωάννης απλώς μια ενοχλητική κριτική της εξουσίας, η εξουσία έκανε αυτό που πάντα ήξερε να κάνει: λογοκρισία. Δηλαδή απλούστατα ο Ηρώδης φυλάκισε τον Ιωάννη. Σε κάποια γιορτή των γενεθλίων του, ο Ηρώδης ζήτησε από την κόρη της Ηρωδιάδας Σαλώμη να του χορέψει και κατόπιν της υποσχέθηκε με όρκο να της δώσει ό,τι του ζητήσει. Η Ηρωδιάδα, που δεν συμπαθούσε και ιδιαίτερα τον Ιωάννη, βρήκε τότε την ευκαιρία που ζητούσε και προέτρεψε την κόρη της να ζητήσει το κεφάλι του Ιωάννη επί πίνακι. Έτσι λύθηκε αισίως και με "κομψό" τρόπο το πρόβλημα αμφιβήτησης της εξουσίας. Ανάλογους κομψούς τρόπους βρίσκει η εξουσία διαχρονικά για να λύνει τα όποια προβλήματά της.

Φώτα

Θεοφάνεια / Αντρέι Ρουμπλιόφ

Εκινδύνευε να βυθισθή εις το κύμα η μικρή βάρκα του Κωνσταντή του Πλαντάρη, πλέουσα ανάμεσα εις βουνά κυμάτων, έκαστον των οποίων ήρκει δια να ανατρέψει πολλά και δυνατά σκάφη και να μη αποκάμη, και εις αβύσσους, εκάστη των οποίων θα ήτο ικανή να καταπίη εκατόν καράβια και να μη χορτάση. Ολίγον ακόμη και θα κατεποντίζετο. Άγριος εφύσα βορράς, οργώνων βαθέως τα κύματα ... Η αγωνία της βάρκας του Πλαντάρη ήτο ορατή από την πολίχνην, ορατή και από τον μεμονωμένον οικίσκον. Η Πλανταρού ήρχισε τότε να μέμφεται πικρώς τον υιόν της, δια την τόλμην και την αποκοτιά του. Τί ήθελε, τί γύρευε, τέτοιες μέρες να κάμη ταξίδι; Δεν άκουε, ο βαρυκέφαλος, τη μάννα του, τί του έλεγε. Ακόμη τα Φώτα δεν είχαν έλθει. Ο Σταυρός δεν είχε πέσει στο γιαλό. Τον αβάσταχτο είχε; Δεν εκαρτερούσε, ο απόκοτος δύο τρεις ημέρες, να φωτισθούν τα νερά, να αγιασθούν οι βρύσες και τα ποτάμια ...

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης [Φώτα Ολόφωτα]

Grief

Enki Bilal

Tatiana Durova had been killed by a crane tipped by a robot, and Nadia was inconsolable. But grief runs off us, Michel thought as he sat with her, like rain off a duck.

Kim Stanley Robinson [Red Mars, 1993]

Παπαδιαμάντης: Ο Έρωτας στα χιόνια

Στα χιόνια / © I.A. Daglis

100 χρόνια από τον θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Kαρδιά του χειμώνος. Xριστούγεννα, Άις-Bασίλης, Φώτα.
Kαι αυτός εσηκώνετο το πρωί, έρριπτεν εις τους ώμους την παλιάν πατατούκαν του, το μόνον ρούχον οπού εσώζετο ακόμη από τους προ της ευτυχίας του χρόνους, και κατήρχετο εις την παραθαλάσσιον αγοράν, μορμυρίζων, ενώ κατέβαινεν από το παλαιόν μισογκρεμισμένον σπίτι, με τρόπον ώστε να τον ακούη η γειτόνισσα:
― Σεβτάς είν’ αυτός, δεν είναι τσορβάς...· έρωντας είναι, δεν είναι γέρωντας.
Tο έλεγε τόσον συχνά, ώστε όλες οι γειτονοπούλες οπού τον ήκουαν του το εκόλλησαν τέλος ως παρατσούκλι: «O μπαρμπα-Γιαννιός ο Έρωντας».
Διότι δεν ήτο πλέον νέος, ούτε εύμορφος, ούτε άσπρα είχεν. Όλα αυτά τα είχε φθείρει προ χρόνων πολλών, μαζί με το καράβι, εις την θάλασσαν, εις την Mασσαλίαν.
... Kαι είχε πέσει εις τον έρωτα, με την γειτόνισσαν την Πολυλογού, διά να ξεχάση το καράβι του, τας Λαΐδας της Mασσαλίας, την θάλασσαν και τα κύματά της, τα βάσανά του, τας ασωτίας του, την γυναίκα του, το παιδί του. Kαι είχε πέσει εις το κρασί διά να ξεχάση την γειτόνισσαν. Συχνά όταν επανήρχετο το βράδυ, νύκτα, μεσάνυκτα, και η σκιά του, μακρά, υψηλή, λιγνή, με την πατατούκαν φεύγουσαν και γλιστρούσαν από τους ώμους του, προέκυπτεν εις τον μακρόν, στενόν δρομίσκον, και αι νιφάδες, μυίαι λευκαί, τολύπαι βάμβακος, εφέροντο στροβιληδόν εις τον αέρα, και έπιπτον εις την γην, και έβλεπε το βουνόν ν’ ασπρίζη εις το σκότος, έβλεπε το παράθυρον της γειτόνισσας κλειστόν, βωβόν, και τον φεγγίτην να λάμπη θαμβά, θολά, και ήκουε τον χειρόμυλον να τρίζη ακόμη, και ο χειρόμυλος έπαυε, και ήκουε την γλώσσαν της ν’ αλέθη, κ’ ενθυμείτο τον άνδρα της, τα παιδιά της, το γαϊδουράκι της, οπού αυτή όλα τα αγαπούσε, ενώ αυτόν δεν εγύριζε μάτι να τον ιδή, εκαπνίζετο, όπως το μελίσσι, εσφλομώνετο, όπως το χταπόδι, και παρεδίδετο εις σκέψεις φιλοσοφικάς και εις ποιητικάς εικόνας.
― Nα είχεν ο έρωτας σαΐτες!... να είχε βρόχια... να είχε φωτιές... Nα τρυπούσε με τις σαΐτες του τα παραθύρια... να ζέσταινε τις καρδιές... να έστηνε τα βρόχια του απάνω στα χιόνια...

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (4 Μαρτίου 1851 - 3 Ιανουαρίου 1911)

Saint Basil

Moscow 2007 / © I.A. Daglis

The Cathedral of the Protection of Most Holy Theotokos on the Moat (Russian: Собор Покрова пресвятой Богородицы, что на Рву), popularly known as Saint Basil's Cathedral (Russian: Собор Василия Блаженного), is a Russian Orthodox cathedral erected on the Red Square in Moscow in 1555–1561. Built on the order of Ivan IV of Russia to commemorate the capture of Kazan and Astrakhan, it marks the geometric center of the city and the hub of its growth since the 14th century. It was the tallest building in Moscow until the completion of the Ivan the Great Bell Tower in 1600.

The original building, known as "Trinity Church" and later "Trinity Cathedral", contained eight side churches arranged around the ninth, central church of Intercession; the tenth church was erected in 1588 over the grave of venerated local saint Vasily (Basil). In the 16th and the 17th centuries the cathedral, perceived as the earthly symbol of the Heavenly City, was popularly known as the "Jerusalem" and served as an allegory of the Jerusalem Temple in the annual Palm Sunday parade attended by the Patriarch of Moscow and the tsar.

The building's design, shaped as a flame of a bonfire rising into the sky, has no analogues in Russian architecture. The cathedral has been part of the Moscow Kremlin and Red Square UNESCO World Heritage Site since 1990.

New Year Colors

Grand Prismatic Spring, Wyoming / © I.A. Daglis

May the New Year be colorful and joyful for everybody!