Ταξίδια

 

Το Αιγαίο στην Ανάφη

Τα ταξίδια είναι επεκτάσεις της ζωής μας. Λειτουργούν πολλαπλασιαστικά, δηλαδή προσθέτουν ζωές στη ζωή μας, επειδή είναι βιώματα σε διαφορετικό χωροχρόνο. Ναι, δεν είναι απλώς ο άλλος χώρος που τα χαρακτηρίζει, αλλά και ο άλλος χρόνος. Στο ταξίδι, είτε γίνεται στην άλλη άκρη του πλανήτη, είτε στο κοντινό βουνό, περιγιάλι, φαράγγι, χωριό, αφήνουμε τον χρόνο που καθορίζει την καθημερινότητά μας, και ζούμε σε έναν άλλο χρόνο, άχρονο! Ο διαφορετικός χρόνος είναι ίσως πιο πολύτιμος και από τον διαφορετικό χώρο: απλώνει τη ζωή μας και της δίνει άλλον αέρα. Αρκεί φυσικά να γίνουμε συνένοχοι αυτής της διαφυγής.

Στο ρέμα της Μεσορρόπης

Ο μέγας σουρεαλιστής Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης έλεγε ότι στο ταξίδι «Έναν έχεις πάντα σκοπό. Τη συνάντηση με το θαύμα που πέρα από κάθε ταλαιπωρία και εκμηδένιση του ιδιωτικού σχήματος, σου επιτρέπει να δεις την αιωνιότητα απ’ αντίκρυ, όπως ο Κολόμβος είδε στο Νησί της Αγίας Τριάδας τη δίνη, που σχημάτιζαν αντίπερα οι εκβολές του μεγάλου ποταμού».

Αλώνι φακής στην Εγκλουβή Λευκάδας

Το θαύμα που βλέπω, είναι η δυνατότητα της υπέρβασης του χωροχρονικού κλωβού της mainstream καθημερινότητάς μας. Αυτή η υπέρβαση πολλές φορές συνδέεται και με την επιμήκυνση (ή διαστολή) του χρόνου - σαν να επιβραδύνεται ο χρόνος για να διαρκέσει περισσότερο η απόλαυση της απόδρασης.  

Ο λαβωμένος κόρακας της Αλσατίας, στο χέρι του Gregoire Schittly. Παρακολουθούν η Αναστασία, η Άννα, ο Αλέξανδρος και ο μακαρίτης Νικόλας Ρενέ Ενί.