Saturday, December 31, 2016
Saturday, December 24, 2016
Friday, December 23, 2016
Sunday, December 18, 2016
to the knowing stars
Orion Nebula
Once emerged from the gray of night
Then ponderous and prized
and strengthened by fire
Evenings bowed by the fullness of God
Now heavenly showered with blue,
vanished over snow-covered mountains
to the knowing stars.
(English translation by Kathryn Porter Aichele)
Paul Klee (born 18 December, 1879)
for his birthday
Wednesday, December 7, 2016
Αγρύπνια - the original
Αγρύπνια
Insomnie, impalpable Bête !
N’as-tu d’amour que dans la tête ?
Pour venir te pâmer à voir,
Sous ton mauvais oeil, l’homme mordre
Ses draps, et dans l’ennui se tordre !…
Sous ton oeil de diamant noir.
Dis : pourquoi, durant la nuit blanche,
Pluvieuse comme un dimanche,
Venir nous lécher comme un chien :
Espérance ou Regret qui veille.
À notre palpitante oreille
Parler bas… et ne dire rien ?
Pourquoi, sur notre gorge aride,
Toujours pencher ta coupe vide
Et nous laisser le cou tendu,
Tantales, soiffeurs de chimère :
– Philtre amoureux ou lie amère
Fraîche rosée ou plomb fondu !
Insomnie, es-tu donc pas belle ?…
Eh pourquoi, lubrique pucelle,
Nous étreindre entre tes genoux ?
Pourquoi râler sur notre bouche,
Pourquoi défaire notre couche,
Et… ne pas coucher avec nous ?
Pourquoi, Belle-de-nuit impure,
Ce masque noir sur ta figure ?…
– Pour intriguer les songes d’or ?…
N’es-tu pas l’amour dans l’espace,
Souffle de Messaline lasse,
Mais pas rassasiée encor !
Insomnie, es-tu l’Hystérie…
Es-tu l’orgue de barbarie
Qui moud l’Hosannah des Élus ?…
– Ou n’es-tu pas l’éternel plectre,
Sur les nerfs des damnés-de-lettre,
Râclant leurs vers – qu’eux seuls ont lus.
Insomnie, es-tu l’âne en peine
De Buridan – ou le phalène
De l’enfer ? – Ton baiser de feu
Laisse un goût froidi de fer rouge…
Oh ! viens te poser dans mon bouge !…
Nous dormirons ensemble un peu.
Tristan Corbiere [Insomnie]
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Αγρύπνια
Insomnia, impalpable Creature!
Is all your love in your head
That you come and are ravished to see
Beneath your evil eye man gnaw
His sheets and twist himself with spleen,
Beneath your black diamond eye?
Tell me: why, during the sleepless night,
Rainy like a Sunday,
So you come and lick us like a dog?
Hope or regret that keeps watch,
Why, in our throbbing ear
Do you speak low … and say nothing?
Why to our parched throat
Do you always tilt your empty cup
And leave us stretching our neck,
Tantaluses, thirsters for chimeras–
Amorous philter or bitter dregs,
Cool dew or melted lead!
Insomnia, aren’t you beautiful? …
Well, why, lascivious virgin,
Do you squeeze us between your knees?
Why do you moan on our lips,
Why do you unmake our bed,
And … not go to bed with us?
Why, impure night-blooming beauty,
That black mask on your face? …
To fill the golden dreams with intrigue? …
The breath of Messaline weary
But still not satisfied?
Insomnia, are you Hysteria? …
Are you the barrel organ
Which grinds out the hosanna of the elect? …
Or aren’t you the eternal plectrum
On the nerves of the damned-of-letters
Scraping out their verses — which only they have read?
Insomnia, are you the troubled donkey
Of Buridan — or the firefly
Of hell? — Your kiss of fire
Leaves a chilled taste of red-hot iron …
Oh, come perch in my hovel! …
We will sleep together a while.
(translated by Kenneth Koch and Georges Guy)
Sunday, December 4, 2016
Monday, November 28, 2016
αρρώστιες
Ο θρίαμβος του θανάτου - Μπρίγκελ
... ωστόσο υπάρχει ένα σημείο στο οποίο αισθάνομαι χρέος να παραδεχτώ το λάθος μου, κι αυτό έχει να κάνει με την άδικη και βάναυση διαδικασία την οποία έχω ακολουθήσει, που παίρνω δηλαδή τη ζωή των ανθρώπων κακόπιστα, χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση, χωρίς το ένα δύο τρία πάμε, οφείλω να αναγνωρίσω ότι επρόκειτο για επαίσχυντη αγριότητα, πόσες ήταν οι φορές που δεν τους άφησα χρόνο ούτε διαθήκη να κάνουν, μπορεί βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις να τους έστελνα μια αρρώστια για να προετοιμάσω το έδαφος, αλλά οι αρρώστιες έχουν ένα περίεργο πράγμα, τα ανθρώπινα όντα πάντα ελπίζουν ότι θα τη γλιτώσουν απ' αυτές, κι έτσι μόνο όταν είναι πια πολύ αργά ξέρουν πως αυτή ήταν κι η τελευταία τους ...
Η θάνατος στο "Περί θανάτου" του Ζοζέ Σαραμάγκου [2005]
Με ευχαριστίες στην Άντζελα
Sunday, November 27, 2016
to form a star
Crawl into your arms
Become the night forever
Coiled and close, the moment froze
Deform to form a star
Here on earth together
Steve Wilson [Deform to form a star, 2011]
The song
Monday, November 21, 2016
against
Those who travel with the current
will always feel they are good swimmers;
those who swim against the current
may never realise
they are better swimmers than they imagine.
Shankar Vedanta [American journalist and science correspondent]
will always feel they are good swimmers;
those who swim against the current
may never realise
they are better swimmers than they imagine.
Shankar Vedanta [American journalist and science correspondent]
Monday, October 24, 2016
fallen
Magome, 2013
Die Blätter fallen, fallen wie von weit,
als welkten in den Himmeln ferne Gärten;
sie fallen mit verneinender Gebärde.
Und in den Nächten fällt die schwere Erde
aus allen Sternen in die Einsamkeit.
Wir alle fallen. Diese Hand da fällt.
Und sieh die andre an: es ist in allen.
Und doch ist Einer, welcher dieses Fallen
unendlich sanft in seinen Händen hält.
Sunday, October 9, 2016
Saturday, October 8, 2016
death and love
We're all going to die, all of us, what a circus! That alone
should make us love each other but it doesn't. We are terrorized and flattened
by trivialities, we are eaten up by nothing.
Henry Charles Bukowski [ American poet, novelist, and short story writer; 1920-1994]
Wednesday, October 5, 2016
Saturday, September 10, 2016
Falling lovely and amazing
Artwork: Ibrahim Ali Tefik
Earth and moon and sun and stars
Planets and comets with tails blazing
All are there forever falling
Falling lovely and amazing
Nick Cave [As I sat sadly by her side, 2001]
Subscribe to:
Posts (Atom)