Ο πρώτος άνθρωπος στο έρεβος του διαστήματος

Σαν σήμερα πριν από 55 χρόνια: για πρώτη φορά άνθρωπος στο διάστημα

Το έρεβος του διαστήματος είναι το φυσικό έσχατο όριο τού ανθρώπου. Έξω από το προστατευτικό κουκούλι της γήινης ατμόσφαιρας, το ανθρώπινο σώμα αδυνατεί να επιβιώσει χωρίς τεχνητή υποστήριξη. Ακόμη και για τις τεχνολογικές διατάξεις της ανθρωπότητας, το διάστημα είναι ένα εξόχως εχθρικό περιβάλλον, που αποτελεί πρόκληση για τη λειτουργία τους. Οι ακραίες θερμοκρασίες (εξαιρετικά υψηλές ή, συνηθέστερα, εξαιρετικά χαμηλές), η πολύ υψηλή ηλεκτρομαγνητική και σωματιδιακή ακτινοβολία, η απουσία βαρύτητας και ατμοσφαιρικής πίεσης, είναι συνθήκες «εξωτικές» όχι μόνο για τη ζωή αλλά και για τις μηχανές. Το διάστημα είναι το αποκορύφωμα των πιο ακραίων συνθηκών. Επιπλέον υπάρχει ανάγκη αυτονομίας, καθώς η καθοδήγηση, συντήρηση, επιδιόρθωση, τροφοδότηση στο διάστημα είναι από εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη.

Είναι συνεπώς απολύτως κατανοητό ότι η πιο πολύπλοκη μέχρι σήμερα ανθρώπινη κατασκευή είναι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, ο οποίος εκτός από επιστημονικά όργανα και πειράματα, φιλοξενεί – επί μονίμου βάσεως – και ανθρώπους. Οι διαστημικές αποστολές, ιδιαίτερα αν είναι επανδρωμένες, απαιτούν τη συνεργασία κάθε επιστημονικής ειδικότητας που μπορείτε να φανταστείτε. Κάτω από αυτό το πρίσμα μπορούν να θεωρηθούν ως η κορωνίδα της ανθρώπινης δραστηριότητας ...

Η συνέχεια στο άρθρο 
"Η πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν: Ο πρώτος άνθρωπος στο έρεβος του διαστήματος"
στο ιστολόγιο SpaceGates