Kristinn R. Kristinsson took this picture from a glacier overlooking Iceland's active Eyjafjallajökull volcano, during one of its 2010 eruptions
Sometimes both heaven and Earth erupt: In Iceland in 1991, the volcano Hekla erupted at the same time that auroras were visible overhead (picture below). Hekla, one of the most famous volcanoes in the world, has erupted at least 20 times over the past millennium, sometimes causing great destruction. The last eruption occurred only two years ago but caused only minor damage. The green auroral band occurred fortuitously about 100 kilometers above the erupting lava.
Milla Jovovich in Resident Evil "curing" an infected person
Ο Ιησούς προσέρχεται στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά. Σ’ ένα τόπο θαυματουργικό. Οι ασθενείς προσέρχονται και περιμένουν την κίνηση των υδάτων από τον άγγελο για τη θαυματουργική θεραπεία τους. Εκεί ευρίσκεται και κάποιος άνθρωπος για τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια κατάκοιτος. Ο Ιησούς «γνους ότι πολύν χρόνον έχει, λέγει αυτώ: Θέλεις υγιής γενέσθαι;» (Ιωάν. ε' 1-15).
Ο Ιησούς διατυπώνει μια α-νόητη εκ πρώτης όψεως, επιφανειακής προσέγγισης ερώτηση.
Τι να σημαίνει η ερώτηση αν ο παράλυτος θέλει να γίνει καλά; Υπάρχει περίπτωση να μη θέλει; Ο λαός συνηθίζει να λέει: «και ποιος άρρωστος δε θέλει την υγειά του;»
Επομένως θα μπορούσε να εδραιωθεί μια «αυτονόητη» ανάγκη για θεραπεία του παραλυτικού και να προχωρήσει στη θεραπεία του.
Πρόκειται για κάποιο ρητορικό ερώτημα που θα αναδείξει τη δύναμη του Χριστού και θα την φανερώσει στους παρευρισκόμενους; Ή πρόκειται για ένα ουσιαστικό ερώτημα που θέτει το πλαίσιο της θεραπείας;
Ο πόνος, τα προβλήματα και τα αρνητικά στοιχεία, που συνυπάρχουν και διαμορφώνουν την ασθένεια, έχουν πολλάκις περιγραφεί. Η ασθένεια, όμως, περικλείει και κάποια δευτερογενή οφέλη που δεν είναι ευκόλως αναγνωρίσιμα και που η απώλειά τους δεν είναι επιθυμητή από τον ασθενή. Το κόστος που απαιτείται για τη θεραπεία δεν είναι πάντα συγγνωστό. Δεν αρκεί η δυσαρέσκεια από την κατάσταση της ασθένειας. Απαιτείται και η επιθυμία για τη νέα κατάσταση, που σημαίνει την ανάληψη όχι μόνο των πλεονεκτημάτων της ελευθερίας που περιέχει η υγεία, αλλά και την παραίτηση από την προστασία που περικλείει η νόσος. Κανείς δεν χαρίζεται σε έναν υγιή, όπως σε έναν ασθενή. Πολλοί είναι αυτοί που βρίσκουν προτιμότερη την κατάσταση του αδύναμου αρρώστου και επιθυμούν την επαναφορά των πλεονεκτημάτων της αδύνατης στάσης…. Η θεραπεία λοιπόν έχει κόστος, γιατί προϋποθέτει τη συνολική αλλαγή πλεύσης του όλου ανθρώπου.
Η παραμονή ενός ανθρώπου στη χρόνια νόσο οδηγεί στην ταύτισή του μ’ αυτή την κατάσταση, έστω κι αν αυτό τον κάνει να διαμαρτύρεται. Η ανατροπή της ασθένειας δεν μπορεί να πραγματωθεί χωρίς την ανατροπή της εσωτερικής δομής του ασθενή. Η ανατροπή αυτή είναι μια διεργασία που απαιτεί ενεργητική και πλήρη συμμετοχή. Ο θεραπευτής μπορεί βέβαια να εμπνεύσει την επιθυμία του ασθενή προς την κατεύθυνση της υγείας και να ενεργοποιήσει τις δυνάμεις του, αλλά δεν μπορεί να μη σεβαστεί την ελευθερία των όποιων επιλογών του.
Southbound again I don't know if I'm going or leaving home Boy got to be moving Seems like the boy is bound to roam Mark Knopfler and Dire Straits [Southbound again, 1978]
Δευτέρα ήτουν της Καθαράς που κάμνουν την νομάδαν
Μες το καράβιν έμπηκεν την πρώτην εβτομάδαν
Τζιαί τρεις ημέρες έκαμεν να ρέξει το Βερούτιν
Ψουμίν, νερόν εν εβρέθηκεν μεσά στην χώραν τούτην
Ψουμίν νερόν είσσεν πολλύν κάτω μακρά στο πλάτος
Τζειμέσα εκατώκησεν ένας μεάλος δράκος
Τζιαί εν τα’ αφήνει το νερόν στην χώραν τους να πάει
Ταΐνιν του εκάμνασιν πόναν παιδίν να φάε
Να ξαπολύσει το νερό, στην χώραν για να πάει
Άλλοι είχαν έξι τζαί οκτώ τζ’ επέμπαν του τον έναν
τζ’ ήρτεν γυρίν τ’ αφέντη μας, τ’ αφέντη βασιλέα
Είσσεν μιαν κόρην μοναχήν τζ’ είθεν να την παντρέψει
Θέλοντας τζιαί μη θέλοντας του δράκου να την πέψει
Παντές τζ’ η κόρη εν άγιος, Χριστός τζ’ απάκουσεν την
Τον Άη Γιώρκην να σου τον ‘που πάνω κατεβαίνει
τζιαί με την σέλλαν την γρουσήν τζιαί το γρουσόν αππάριν
Στέκεται συλλοΐζεται πώς να την σσαιρετήσει
-Για να την πω μουσκοκαρκιάν, μουσκοκαρκιά έσσει κλώνους Για να την πω τρανταφυλλιάν, τρανταφυλλιά έσσει αγκάθια
Άτε ας τη σσαιρετήσουμε σαν σσαιρετούμεν πάντα
-Ώρα καλή σου λυερή, ώρα καλή τζιαί γειά σου
Μουσκούς τζιαί ροδοστέμματα στα καμαρόβρυα σου
Τζ’ είντα γυρεύκεις Λυερή στου δράκου το πηγάδιν
Του δράκοντα του πονηρού, να βκεί τζιαί να σε φάει
-Αφέντη μου τα πάθη μας να σου τα πω εν φτάννω
Άθθρωποι που την πείναν τους τρώσιν ένας τον άλλον
Έτσι έθελεν η τύχη μου, έτσι ήτουν το γραφτό μου
Μες στην τζοιλιάν του δράκοντα να κάμω το θαφκειόν μου
Να σου ποτζεί τον δράκοντα που κάτω τζ’ ανεβαίνει
Τζ’ όταν τους είδε τζ’ ήταν τρεις, κρυφές χαρές παθαίνει
-Μπούκκωμαν τρώω τον άδρωπον, το γιώμαν την κοπέλλαν
Τζιαί ως τα λιωβουττήματα άππαρον με την σέλλαν
Μιαν χατζιαρκάν του χάρισεν τζ’ η πόλις ούλλη εσείστην
Τζιαί το σκαμνίν του βασιλιά έππεσεν τζ’ ετσακκίστην
Βκάλλει που το δισσάκκιν του μεάλον αλυσίδιν
Τζ’ έπκιασεν τζ’ εχαλίνωσεν τζείν΄το μεάλον φίδιν
-Τράβα το κόρη λυερή στην χώραν να το πάρεις
Για να το δουν αβάφτιστοι να παν να βαφτιστούσιν
Για να το δουν απίστευτοι να παν να πιστευτούσιν
Άνταν τους βλέπει ο βασιλιάς κρυφές χαρές παθθαίνει
-Πκοιός ειν’ αυτός που μου ‘καμεν τούτην την καλοσύνην
Να δώκω το βασίλειον μου τζ’ ούλλον τον θησαυρόν μου
Να δώκω τζιαί την κόρην μου τζιαί να γενεί γαμπρός μου
Τζ’ επολοήθην Άγιος τζιαί λέει τζιαί λαλεί του
-Έν θέλω το βασίλειον σου μήτε τον θησαυρόν σου
Μιαν εκκλησσιάν να χτίσετε, μνήμην τ’ Άη Γιωργίου
Που έρκεται η μέρα του κοστρείς του Απριλλίου
Που έρκεται η μέρα του κοστρείς του Απριλλίου
She walks in beauty—like the night
Of cloudless climes and starry skies,
And all that's best of dark and bright
Meet in her aspect and her eyes;
Thus mellowed to the tender light
Which heaven to gaudy day denies.
George Gordon Byron, commonly known simply as Lord Byron, British poet (1788 – 19 April 1824) Lord Byron is regarded as one of the greatest British poets and remains widely read and influential, both in the English-speaking world and beyond. Byron served as a regional leader of Italy's revolutionary organisation, the Carbonari, in its struggle against Austria. He later travelled to fight against the Ottoman Empire in the Greek War of Independence, for which Greeks revere him as a national hero - there is even a municipality in Greater Athens that bears his name (Vyronas). Lord Byron died on 19 April 1824 from a fever contracted while in Missolonghi, Greece.
Γιατί άραγε τα δέντρα είναι τόσο όμορφα στην Ιαπωνία; Στα μέρη μας μια δαμασκηνιά ή μια κερασιά δεν σε εντυπωσιάζουν. Εδώ όμως είναι θαύμα ομορφιάς τόσο μαγευτικό, ώστε ό,τι κι αν διάβασες πριν γι’ αυτό, το θέαμα που αντικρίζεις σε αφήνει άναυδο. Δε βλέπεις τα φύλλα, βλέπεις μόνο αυτή τη λεπτή μεμβράνη που σχηματίζουν τα πέταλα. Ο λόγος είναι πως ο άνθρωπος έχει τόσο εξημερώσει και περιποιηθεί αυτά τα δέντρα στη χώρα ετούτη των θεών, που εκείνα απέκτησαν ψυχή, πασχίζουν να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους σαν τη γυναίκα που ένιωσε την αγάπη του άντρα και γίνεται ομορφότερη για χάρη του. Σίγουρα πάντως τα δέντρα εδώ κατέκτησαν την καρδιά των ανθρώπων με τη χάρη τους σαν όμορφες σκλάβες. Λευκάδιος Χερν (Γιακούμο Κοϊζούμι) [Κείμενα από την Ιαπωνία]
Νιώθω πάντα το ίδιο, όταν μου μιλάνε για δέντρα, για οποιοδήποτε δέντρο: τη φλαμουριά στην αυλή του αγροκτήματος, τη βελανιδιά πίσω από τον παλιό αχυρώνα, τις μεγάλες φτελιές που τώρα πια δεν υπάρχουν, τα λυγισμένα από τον αγέρα πεύκα στις ανεμοδαρμένες παραλίες… Υπάρχει τόση ανθρωπιά μέσα σε τούτη την αγάπη των δέντρων, τέτοια νοσταλγία για τα πρώτα μας ξαφνιάσματα τόση δύναμη για να νιώσεις την ασημαντότητά σου μέσα στη φύση … Απέναντί τους μαθαίνει κανείς πόσο αξιογέλαστοι είμαστε, άθλια παράσιτα που σέρνονται στην επιφάνεια της γης, και συνάμα η θύμηση των δέντρων μας καθιστά άξιους να ζούμε, γιατί μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε μια ομορφιά που δε μας οφείλει τίποτα. Muriel Barbery [Η κομψότητα του σκαντζόχοιρου, 2006]
Venice (Italy) from the International Space Station
Remote sensing is . . .
• advanced colouring-in.
• the art of dividing up the world into little multi-coloured squares and then playing computer games with them to release unbelievable potential that’s always just out of reach.
• the most expensive way to make a picture.
• seeing what can’t be seen, then convincing someone that you’re right.
• teledeception.
• being as far away from your object of study as possible and getting the computer to handle the numbers.
• astronomy in the wrong direction.
• and much more ...
Χριστέ μου Τι θα' τανε η πορεία σου Δίχως τη σμύρνα και το νάρδο Στα σκονισμένα πόδια σου; Μακριά μακριά μ' ένα γλαυκό χαμόγελο κοιτούσες τον ουρανό ενώ τα μύρα των σταχυών και τα βήματα των γυναικών γελούσαν μπρος στο παράθυρο σου. Αγαπημένη κόβοντας χαμομήλια και βλέποντας την θάλασσα θα ξαναπούμε την παιδική μας δέηση μαζί με τα πουλιά και με τα φύλλα...
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίοντας την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντας την,
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική. Κωνσταντίνος Π. Καβάφης [Όσο μπορείς, 1913]
And if you can’t shape your life the way you want,
at least try as much as you can
not to degrade it
by too much contact with the world,
by too much activity and talk.
Try not to degrade it by dragging it along,
taking it around and exposing it so often
to the daily silliness
of social events and parties,
until it comes to seem a boring hanger-on.
Konstantinos Petrou Kavafis [As much as you can, 1913] - translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard