Thursday, September 28, 2023

με έναν λυγμό

 


Έτσι τελειώνει ο κόσμος

με έναν λυγμό

Saturday, September 23, 2023

ημιμάθεια


Η παγίδα της ημιμάθειας:

γνωρίζω για κάποιο θέμα τόσα, ώστε να νομίζω ότι έχω δίκιο

αλλά δεν γνωρίζω αρκετά, ώστε να καταλαβαίνω ότι κάνω λάθος

Friday, September 22, 2023

The occasional palindrome

 

295,592 views

A palindrome is a word, number, phrase, or other sequence of symbols that reads the same backwards as forwards, such as madam or racecar, or the number 295592.

Saturday, September 2, 2023

δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε δυστυχισμένοι


Από το τίποτα που είμαστε, ξαφνικά βγαίνουμε σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο. Στα χρώματα. Δίνω μεγάλη σημασία στα χρώματα. Είναι από τα σημαντικότερα 
πράγματα στον κόσμο.
Πολλές φορές μου έχει συμβεί, όταν με κλείσανε στην απομόνωση, στο απόλυτο σκοτάδι, τη δέκατη μέρα να ξεχνάω τα χρώματα. Να έχω ασπρόμαυρη μνήμη, να 
μη θυμάμαι το κόκκινο, το κίτρινο - το όνειρό μου δε μπορεί να  αναπληρώσει αυτή την απουσία.
Αυτό, φαντάσου, το ξέρει και η Ασφάλεια. Μπήκε μια μέρα ο Μπάμπαλης εκεί που ήμουνα:
''Έλα έξω ρε να δεις τα χρώματα'' και μου χτύπησε η καρδιά.
Σε μια μεταγωγή με το που είδα από το πίσω άνοιγμα του αυτοκινήτου τα κόκκινα και πράσινα λεωφορεία, αισθάνθηκα μια απέραντη ευδαιμονία.
Ερχόμαστε, λοιπόν, στα καταπληκτικά χρώματα της φύσης, τις γεύσεις, τις αισθήσεις,  τη ζωή την ίδια με τα πάθη της, και διασχίζουμε μια καμπύλη εβδομήντα - ογδόντα χρόνων για να πάμε πάλι στο τίποτα.

Και σας ρωτάω: πώς πρέπει να ζήσουμε τα μετρημένα χρόνια μας;
Πρέπει να τα γευτείς. Πρέπει να τα εξαντλήσεις. Πρέπει με τα μάτια να δεις ό,τι υπάρχει, με το στόμα σου να φας ό,τι υπάρχει, με τα χέρια σου να ψάξεις ό,τι υπάρχει. Αυτό είναι παγανισμός: η λατρεία του υπαρκτού και των αισθήσεων.
Για ένα πράγμα δεν έχουμε δικαίωμα: Nα είμαστε δυστυχισμένοι.
Πρέπει να διεκδικούμε παντού την ευτυχία μας.

Μίκης Θεοδωράκης
Περιοδικό Τέταρτο (1985), Απόσπασμα από συνέντευξη στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο.

έφυγε σαν σήμερα, πριν από δύο χρόνια

Friday, September 1, 2023

οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου

αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου
 

Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω —
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
τες λέξεις και τες φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι αν περνώ, όποιαν ιδέα κι αν λέγω.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης [ο Δεκέμβρης του 1903]

Σωκράτης Μάλαμας - Δεκέμβρης 1903

And if I cannot speak about my love—
if I do not talk about your hair, your lips, your eyes,
still your face that I keep within my heart,
the sound of your voice that I keep within my mind,
the days of September that rise in my dreams,
give shape and color to my words, my sentences,
whatever theme I touch, whatever thought I utter. 

C.P. Cavafy [December, 1903] - translated by Edmund Keeley and Philip Sherrard