μέσα σ’ ένα άστρο

Supernova remnant Cassiopeia A; NASA/CXC/SAO/STScI/JPL-Caltech

… δε θα ένιωθα καθόλου νοσταλγία, γιατί θα με περιτριγύριζαν ένα σωρό πράγματα που μου αρέσουν, δηλαδή μηχανήματα και υπολογιστές και το μεσοαστρικό διάστημα. Θα μπορούσα να βλέπω από ένα μικρό παράθυρο του διαστημόπλοιου και να ξέρω πως δεν υπάρχει κανείς άλλος κοντά μου επί χιλιάδες χιλιόμετρα, πράγμα που μερικές φορές υποκρίνομαι πως συμβαίνει τις καλοκαιρινές νύχτες, όταν πηγαίνω και ξαπλώνω στο γρασίδι και κοιτάζω ψηλά στον ουρανό και βάζω τα χέρια μου στα πλάγια του προσώπου μου, έτσι ώστε να μη βλέπω το φράχτη και την καπνοδόχο και το σχοινί της μπουγάδας. Και μπορώ να προσποιούμαι πως βρίσκομαι στο διάστημα. Το μόνο που θα μπορούσα να δω θα ήταν τ’ άστρα. Τα άστρα είναι τα μέρη όπου σχηματίστηκαν τα μόρια από τα οποία αποτελείται η ζωή, εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Για παράδειγμα όλος ο σίδηρος στο αίμα σου, που σε γλιτώνει από την αναιμία, δημιουργήθηκε μέσα σ’ ένα άστρο. 

Mark Haddon [Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα, 2003]