Χατζιδάκις

Antennae Galaxies /  © NASA, ESA, and the Hubble Heritage Team

Προσκαλούμενος να γράψεις για τον Μάνο Χατζιδάκι νιώθεις φτωχός και πένης και ανεπαρκής, αλλά και ευεργετημένος και ευνοημένος από την ιστορική συγκυρία που σου επέτρεψε να απολαύσεις τη μουσική και τις σκέψεις του μεγάλου αυτού καλλιτέχνη και πνευματικού ανθρώπου. Προσωπικά νιώθω πάνω απ’ όλα ευγνωμοσύνη για τη γλυκύτητα των ακουσμάτων.

Ως άνθρωπος των γραμμάτων έχω κρατήσει πολύτιμη παρακαταθήκη το γνωστό απόφθεγμά του για την παιδεία: «Και πρώτα απ’ όλα τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο και ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ανθρώπου με τεχνική αναθεώρησης και ονειρικής δομής με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς τ’ άστρα;»

Ως αστροφυσικός δεν μπορώ βεβαίως να παραβλέψω το γεγονός πως ο Μάνος Χατζιδάκις έγραψε ονειρική μουσική για το (χάρτινο) φεγγαράκι και για τ’ αστέρι του βοριά ... και πως επέλεξε για την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία που ίδρυσε το 1985 το όνομα Σείριος.

Ο Μάνος Χατζιδάκις αναχώρησε πρόωρα για το δικό του ταξίδι προς τα άστρα. Μας άφησε όμως προς τέρψη και παραμυθία τη μαγική, συμπαντική μουσική του.


Ιωάννης Α. Δαγκλής [Τ' αστέρι του βοριά, Καθημερινή, 22 Αυγούστου 2010]