Δευτέρα 1 Ιουνίου 1998: Το βράδυ συναντιόμαστε με το Φύλλη στο σταθμό Σούβα και πάμε στην αγαπημένη μας ιζακάγια. Μάλιστα το όνομά της στα ιαπωνικά (Χίκια) σημαίνει κάτι σαν "αγαπημένη". Χταποδάκι τηγανητό, γιακιτόρι και ρύζι ψητό στα κάρβουνα... εξαίσιοι μεζέδες!
Izakaya fried rice cake
One cannot think well, love well, sleep well, if one has not dined well. Virginia Woolf [A room of one’s own, 1929]
Ο Φυλλης ηταν κουρασμενος απο ολοημερη περιπετεια στο Κυοτο, Χιροσιμα και Χιμετζι-τζο (για μενα θα ειναι παντα Χατζεμι) και εκτιμησε ιδιαιτερα το δειπνο.
Ο Φυλλης ηταν κουρασμενος απο ολοημερη περιπετεια στο Κυοτο, Χιροσιμα και Χιμετζι-τζο (για μενα θα ειναι παντα Χατζεμι) και εκτιμησε ιδιαιτερα το δειπνο.
ReplyDelete