Night trap / © I.A. Daglisείν’ η αγάπη: η αγάπη που τη νύχτα παγιδεύει
χύνει τ’ αστέρια όλα στον κόρφο τον κρυφό
που διώχνει μακρυά τα βότσαλα (τα ξερά ξύλα)
μη βρης ποτέ το δρόμο μακρυνό
μαζύ θα τον διαβούμε με πέρδικες στο πλάι
μ’ ένα τραγούδι σαν τριαντάφυλλο ανοιχτό
πάντα θα έχουμε κοινό το προσκεφάλι
κι από μια χούφτα πάντοτες θα πίνουμε νερό
Νίκος Εγγονόπουλος [Στην κοιλάδα με τους ροδώνες, 1978]
No comments:
Post a Comment