οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου

αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου

 

Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω —
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
τες λέξεις και τες φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι αν περνώ, όποιαν ιδέα κι αν λέγω.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης [ο Δεκέμβρης του 1903]

Σωκράτης Μάλαμας - Δεκέμβρης 1903

And if I cannot speak about my love—

if I do not talk about your hair, your lips, your eyes,

still your face that I keep within my heart,

the sound of your voice that I keep within my mind,

the days of September that rise in my dreams,

give shape and color to my words, my sentences,

whatever theme I touch, whatever thought I utter. 

C.P. Cavafy [December, 1903] - translated by Edmund Keeley and Philip Sherrard

Kiss

 

Le Baiser de l’Hôtel de Ville 

Credit: Atelier Robert Doisneau, 2016

A kiss is a lovely trick designed by nature to stop speech when words become superfluous.

Ingrid Bergman

This Kiss - Faith Hill

έρωτας, ζητιανιά και πλούτος μαζί

 

Gustav Klimt - Der Kuss (1908)

Σας παραπέμπω στη Διοτίμα του Συμποσίου του Πλάτωνα – τα λέει πολύ καλά. Η Πενία και ο Πλούτος, καλεσμένοι, σ’ ένα γάμο μεθύσανε και ο Πλούτος ξεμονάχιασε την Πενία και καρπός αυτής της ενώσεως υπήρξε ο Έρωτας. Γι’ αυτό ο έρωτας είναι φτώχεια και ζητιανιά και συγχρόνως αίσθηση μεγάλη πλούτου. 

Γιάννης Τσαρούχης, "Μάτην ωνείδισαν την ψυχήν μου" (1993)

rain softly falling on a vast sea

Paul Klee - Goldfisch, 1925

Inside that darkness, I saw rain falling on the sea. Rain softly falling on a vast sea, with no one there to see it. The rain strikes the surface of the sea, yet even the fish don't know it is raining.

Haruki Murakami - South of the Border, West of the Sun (1992)

ναι

ναι

Όλα στον κόσμο ξεκίνησαν από ένα ναι. Ένα κύτταρο είπε ναι σε ένα άλλο κύτταρο και γεννήθηκε η ζωή.

Clarice Lispector [A hora de Estrela - Η ώρα του αστεριού, 1977]

to form a star

Crawl into your arms
Become the night forever
Coiled and close, the moment froze
Deform to form a star
Here on earth together

Steve Wilson [Deform to form a star, 2011]

 

The song

 

μπορώ;

Jeune fille Touareg / Jacky Chevaux, 1988

- Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι;

Νίκος Καββαδίας [Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia, 1951]

Υλαγιαλή

Oslo, October 2015 / © I.A. Daglis

I sat looking at her with rapt attention. My heart was thumping, the blood coursing warmly through my veins. What a wonderful pleasure to be sitting in a human dwelling again, hear a clock ticking, and talk with a lively young girl instead of with myself!
"Why don't you say something?"
"Ah, how sweet you are!" I said. "I'm sitting here getting fascinated by you, at this moment I'm thoroughly fascinated. I can't help it. You are the strangest person that... Sometimes your eyes are so radiant, I've never seen anything like it, they look like flowers. Eh? No, no, maybe not like flowers but... I'm madly in love with you, and it won't do me a bit of good. What's your name? Really, you must tell me what your name is..."
"No, what's your name? Goodness, I almost forgot again! I was thinking all day yesterday that I must ask you. Well, that is, not all day yesterday, I certainly didn't think about you all day yesterday."
"Do you know what I've called you? I have called you Ylajali. How do you like it? Such a gliding sound-"
"Ylajali?"
"Yes."
"Is it a foreign language?"
"Hmm. No, it's not."
"Well, it isn't ugly.”

Knut Hamsun [Hunger, 1890]

Υλαγιαλή - Ορφέας Περίδης

how is your life today?

how is your life today?

The letters pile up in the hallway
Junk mail and bills from the catalogues
And the neighbours have guessed 'cos I've cancelled the milk
And they don't hear your voice through the walls anymore

How is your life today?

I was kissed on the cheek by a cold mouth
While the taxi was waiting like a getaway car
Each second seems like a lifetime
And the cat it's been staring at me all this time

How is your life today?

Steven Wilson [How is your life today?, 2000]

Porcupine Tree - How is your life today?

Trains

The railway, Rannoch Moor, Scotland

Train set and match spied under the blind
Shiny and contoured the railway winds
And I've heard the sound from my cousin's bed
The hiss of the train at the railway head

Always the summers are slipping away

A 60 ton angel falls to the earth
A pile of old metal, a radiant blur
Scars in the country, the summer and her

Always the summers are slipping away
Find me a way for making it stay

When I hear the engine pass
I'm kissing you wide
The hissing subsides
I'm in luck

When the evening reaches here
You're tying me up
I'm dying of love
It's OK

Steven Wilson [Trains, 2002]

Porcupine Tree - Trains

όταν φιλιούνται δυο

στήλη βασάλτη, Εβρίδες / © I.A. Daglis

Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Μεταμορφώνεται, όλα αγιάζουν
Ο σκλάβος βγάζει στους ώμους του φτερά
Παύεις να είσαι ένας ακόμα ίσκιος.

Ζητάω το πρόσωπό σου, ξανά παραληρώ
Βραγιά των γιασεμιών και στην πληγή αλάτι
Αγκάθι του θανάτου, αυγή του φεγγαριού
Γραφή θαλασσινή απάνω στον βασάλτη.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου [Ηλιόπετρα, 2014]

Ηλιόπετρα - Σωκράτης Μάλαμας

Lizard play

Iguana, Tulum (Mexico), 2013

Frozen moment, cold blood time:
the Iguana lady is saying goodbye....
She's not quite ready, she wants to stay,
she wants to be perfect, but not in the way.
He tries to be cautious, one more cigarette,
he wants to be open, but the time
is not yet.

They talk about poetry, life-stories too;
he wants to know if she keeps a pet or two.
She's into lizards, she's into snakes,
he's into trauma - still got the shakes
from a lady who only talked dogs and cats
making love in the alley - she thought like that....
So he doesn't notice he's falling in
to a change in colour of chameleon skin.

And the sun beats down on the baking earth
in the land where the lizards play.
And the tongues flick out - though they want to touch
all the words get in the way.
And it's you and me and it's he and she
and it's everything I say.

Frozen vision,deaf and dumb:
still trying to work out what I've become....
I tried to reach you, I tried to score,
I shot the bolt on the open door...
the secret reaction, base metal to gold,
and all I felt was my blood froze...
I walked on water - I was wearing skis -
and now the water must dance on me.

Anyway, for all that, will you dance with me?
will you dance with me?

And the sun beats down on the baking earth
in the land where the lizards play.
And they shed their skins and at last begin
to find colours for the day.
Will you dance with me?

Peter Hammill - Lizard play (1977)

Van der Graaf - Lizard Play

με την ανάσα τού άλλου

© samiamidi

Το ευχαριστώ είναι πρόστυχη πληρωμή. 

Όταν δύο άνθρωποι ζούνε ο ένας με την ανάσα τού άλλου δε χωράει πληρωμή. 

Νίκος Καββαδίας [Λι, 1968]

Για τα 40 χρόνια από τον θάνατό του

fire

The time to hesitate is through
No time to wallow in the mire
Try now we can only lose
And our love become a funeral pyre

Robby Krieger [Light my fire, 1967]

The Doors - Light my fire

distant star

Erupting star / Hubble Space Telescope

Sometimes when I look at you, I feel I'm gazing at a distant star. 

It's dazzling, but the light is from tens of thousands of years ago.

Maybe the star doesn't even exist any more. 

Yet sometimes that light seems more real to me than anything.

Haruki Murakami [South of the Border, West of the Sun]

ατραπός

Ατραπός, Τύμφη

Ποτέ από τη λεωφόρο, 
πάντοτε από την ατραπό
περνά ο δρόμος
που οδηγεί στο σ’ αγαπώ

Κώστας Θεοδωρόπουλος

Ντέρμπι/Χούλιγκανς - Σαββόπουλος/Περίδης

rust and stardust

where the weed decays / © I.A. Daglis

My car is limping, Dolores Haze,
And the last long lap is the hardest,
And I shall be dumped where the weed decays,
And the rest is rust and stardust.

Vladimir Nabokov [Lolita, 1955]

  rust and stardust / © I.A. Daglis

Lösch mir die Augen aus

Goya, NGA. Washington DC, May 1989

Lösch mir die Augen aus: ich kann dich sehn,

wirf mir die Ohren zu: ich kann dich hören,

und ohne Füße kann ich zu dir gehn,

und ohne Mund noch kann ich dich beschwören.

Brich mir die Arme ab, ich fasse dich

mit meinem Herzen wie mit einer Hand,

halt mir das Herz zu, und mein Hirn wird schlagen,

und wirfst du in mein Hirn den Brand,

so werd ich dich auf meinem Blute tragen.

Rainer Maria Rilke [Lösch mir die Augen aus, 1899]

Extinguish both my eyes: I see you still;

Slam shut my ears: I can still hear you talking;

Without my mouth I can implore your will

And without feet: Towards you i keep on walking.

Break off my arms: I shall still hold you tight;

My heart will yet embrace you all the same.

Suppress my heart: My brain knows no deterrent;

And if at last you set my brain aflame

I carry you still on my bloodstream’s current.

Κλείσε τα μάτια μου

Μπορώ να σε κοιτάζω

Τ' αυτιά μου σφράγισ' τα

Να σ' ακούσω μπορώ

Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ‘ρθω σ’ εσένα

Και δίχως στόμα θα μπορώ να σε παρακαλώ.

Χωρίς τα χέρια μου μπορώ να σ' αγκαλιάσω

Σαν να 'χα χέρια όμοια καλά με την καρδιά

Σταμάτησέ μου την καρδιά και θα καρδιοχτυπώ με το κεφάλι

Και αν κάνεις το κεφάλι μου συντρίμμια στάχτη

Εγώ μέσα στο αίμα μου θα σ' έχω πάλι

Μετάφραση: Κωστής Παλαμάς

La courbe de tes yeux

Tes Yeux / © I.A. Daglis

La courbe de tes yeux fait le tour de mon coeur,
Un rond de danse et de douceur,
Auréole du temps, berceau nocturne et sûr,
Et si je ne sais plus tout ce que j’ai vécu
C’est que tes yeux ne m’ont pas toujours vu.

Feuilles de jour et mousse de rosée,
Roseaux du vent, sourires parfumés,
Ailes couvrant le monde de lumière,
Bateaux chargés du ciel et de la mer,
Chasseurs des bruits et sources de couleurs

Parfums éclos d’une couvée d’aurores
Qui gît toujours sur la paille des astres,
Comme le jour dépend de l’innocence
Le monde entier dépend de tes yeux purs
Et tout mon sang coule dans leurs regards.

Paul Éluard [Capitale de la douleur, 1926]


Το τόξο των ματιών σου κύκλους κάνει γύρω απ’την καρδιά μου,
Απαλές και ρυθμικές στροφές,
Φωτοστέφανο του χρόνου, λίκνο νυχτερινό και σίγουρο,
Δε γνωρίζω πια όσα έχω ζήσει
Γιατί τα μάτια σου δε με κοιτούσαν πάντα.

Φύλλα της μέρας και βρύα της δροσιάς,
Καλαμιές ανέμου, ευωδιαστά χαμόγελα,
Φτερούγες που σκέπουν τον κόσμο με φως,
Καράβια φορτωμένα ουρανό και θάλασσα,
Κυνηγοί των ήχων και πηγές των χρωμάτων

Οι αυγές κυοφορούν αρώματα
Πάνω στην αχυροστρωμνή των άστρων,
Όπως η μέρα κρέμεται από την αθωότητα
Το σύμπαν κρέμεται από τα αγνά σου μάτια
Το αίμα μου όλο κυλάει μέσα στο βλέμμα τους.

Πωλ Ελυάρ

θα μυρίζει ήλιο και βροχή

Evening shower, Hiroshige (1820-1858)

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα,
κι έλεγα: Θάρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα.

Θάρθει, αφού φλετράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει ήλιο και βροχή

και νειό φεγγάρι . . .

Και να, το κάθισμά σου σιγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μας αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:

. . . Πως – να, θα μείνει ο κόσμος με το "μπά"
που μ' έλεγε τρελόν πως είχες γίνει
καπνός και - τάχας - σύγνεφα θαμπά
προς τη Σελήνη . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ·
κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωιμένα -
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ σ' αγάπησα Κερά,

που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα γω - στραβός - μεσ' τα νερά;
κι εσύ κοντά μου . . .

Γιάννης Σκαρίμπας [Ουλαλούμ, 1936]

Ευχαριστίες στην Ελένη