Stymphalia / © I.A. Daglis
Χριστέ μου
Τι θα' τανε η πορεία σου
Δίχως τη σμύρνα και το νάρδο
Στα σκονισμένα πόδια σου;
Μακριά μακριά
μ' ένα γλαυκό χαμόγελο
κοιτούσες
τον ουρανό
ενώ τα μύρα των σταχυών
και τα βήματα των γυναικών
γελούσαν
μπρος στο παράθυρο σου.
Αγαπημένη
κόβοντας χαμομήλια
και βλέποντας την θάλασσα
θα ξαναπούμε
την παιδική μας δέηση
μαζί με τα πουλιά και με τα φύλλα...
Γιάννης Ρίτσος [Εαρινή Συμφωνία, 1938]
No comments:
Post a Comment